Á árinu 2004 voru 1.472 hjónvígslur hér á landi. 17 pör staðfestu samvist, níu pör karla og átta pör kvenna. Lögskilnaðir voru 552 og 3 pör í staðfestri samvist skildu að lögum. Giftingartíðni reiknuð sem fjöldi hjónavígslna af 1.000 íbúum var 5,0 og skilnaðartíðni 1,9.
Giftingartíðni hefur verið háð allmiklum sveiflum á undanförnum áratugum. Á 7. áratugnum og upphafi þess 8. var hún í kringum 8 af 1.000 íbúum en lækkaði ört eftir það. Lægst varð hún á árunum í kringum 1990 en þá féll hún niður fyrir 5 af 1.000 íbúum. Giftingartíðni hefur hækkað nokkuð síðan þá, mest fjölgun hjónavígslna varð á síðustu 3 árum 20. aldarinnar. Giftingartíðni hér á landi er álíka há og í Noregi og Finnlandi. Af Norðurlöndunum er hún langhæst í Danmörku (nær 7 af 1.000 íbúum) en lægst í Svíþjóð (um 4 af 1.000 íbúum).
Langflest hjónabönd eiga sér stað að undangenginni óvígðri sambúð og samkvæmt upplýsingum á hjónavígsluskýrslum bjuggu nær níu af hverjum tíu hjónaefnum saman áður en þau festu ráð sitt. Árið 2004 skráðu 1.762 pör sig í óvígða sambúð hjá þjóðskrá. Stofnaðar sambúðir reiknast því vera heldur fleiri en hjónavígslur eða 6,0 af 1.000 íbúum. Tíðasti aldur ókvæntra karla við stofnun sambúðar var 24 ár árið 2004 samanborið við 23 ár meðal ógiftra kvenna.
Tilvist óvígðrar sambúðar fyrir hjónaband hefur að vonum í för með sér fremur háan giftingaraldur. Talsverðar breytingar hafa líka orðið á giftingaraldri á undanförnum áratugum. Tíðasti giftingaraldur ókvæntra karla var 30 ár á árinu 2004 samanborið við 21 ár á árabilinu 1961-1965 og ógiftra kvenna 27 ár samanborið við 19 ár á árabilinu 1961-1965.
Skilnaðartíðni hefur verið háð mun minni sveiflum en giftingartíðni á undanförnum 20 árum. Við upphaf 7. áratugarins var skilnaðartíðni 1 af hverjum 1.000 íbúum en hækkaði ört á 7. og 8. ártugnum. Við upphaf 9. áratugarins var skilnaðartíðni orðin 2 af 1.000 íbúum en síðan þá hafa engar breytingar orðið á skilnaðartíðni. Í samanburði við hin Norðurlöndin er skilnaðartíðni afar lág hér á landi. Hæst er hún í Danmörku 2,8 af 1.000 íbúum en annars staðar utan Íslands 2,3-2,6. Í ljósi þess að giftingartíðni í Danmörku er hæst á Norðurlöndum kemur í sjálfu sér ekki á óvart að skilnaðartíðni þar sé einnig hæst. Í þessu sambandi er ljóst að á Íslandi enda mun færri hjónabönd með skilnaði en í nágrannalöndunum.
Meðal þeirra 670 para sem slitu sambúð á árinu 2004 voru 397 með börn undir 18 ára aldri og af 552 hjónum sem skildu að lögum voru 341 með börn. Alls voru börn úr skilnuðum og sambúðarslitum 1.201. Nú er algengast að forsjá barna sé í höndum beggja foreldra eftir lögskilnað og sambúðarslit. Árið 2004 átti þetta við í 75,8% tilvika eftir sambúðarslit samanborið við 60,7% eftir lögskilnað. Í 35,5 % tilvika fór móðir með forsjá eftir lögskilnað og í 23,0% eftir sambúðarslit. Afar sjaldgæft er að faðir fari einn með forsjá. Um forsjá barna er nánar ritað í nýju riti Hagtíðinda sem nálgast má á prentvænu formi á vef Hagstofu Íslands.
Forsjá barna úr lögskilnuðum og sambúðarslitum 2004 - útgáfur